Tot de top 5 van mijn meest favoriete films behoort “The Go-between”, van Joseph Losey. Het was de eerste film voor volwassenen die ik in mijn leven zag. Tot dan toe bood de filmliga op school avonturenfilms met een duidelijk begin, midden en einde. Deze keer werd ik teleurgesteld, omdat ik van het verhaal geen snars begreep. Ik bezat ongeveer dezelfde leeftijd als de hoofpersoon Leo in de film (±12), en dat maakte dat deze film mij toch niet onverschillig bleef. De flashbackstructuur in het verhaal van Harold Pinter tilde mijn gevoel voor verhaalstructuur meteen op een hoger plan. Het gaat in de film over verboden liefde, seksueel ontwaken, standenmaatschappij en geschonden vertrouwen. Onlangs kon ik via een Engelse leverancier de dvd aanschaffen. De film heeft na 41 jaar nog exact dezelfde kwaliteit en elke scène is nog precies zoals ik mij herinnerde. Tijd voor een Joseph Losey retrospectief in de filmhuizen?