Onlangs realiseerde ik mij pas goed, bij het zien van Stanley Kubricks “2001” op hd tv, hoeveel er verloren gaat bij het zien van deze film op ’n klein beeldscherm met pover geluid. Het plaatje links toont een origineel 70 mm stukje filmrol dat persoonlijk in bezit was van Kubrick en bij een speciale uitgave van “The Kubrick Archives” van uitgeverij Taschen ingesloten zat. Het formaat is tweemaal zo breed als een  standaard rolfilm die vroeger in je fototoestel ging (35 mm) en bevat een 6-kanaals (!) geluidsspoor. Het gecomprimeerde beeld werd destijds met behulp van een anamorfotische lens (die een samengeknepen beeld weer tot het normale formaat terugbrengt) op een reusachtig en erg breed filmscherm haarscherp geprojecteerd. Huidige filmtheaters hebben daar de apparatuur niet meer voor. Nu snap ik weer waarom deze film als ’totaalervaring’ zoveel indruk maakte toen hij in 1968 in première ging; en ook bij mij toen ik hem enkele jaren later voor het eerst zag…