Weinig striptekenaars konden met inkt en penseel zo scherp een sfeer scheppen als de Nederlander Hans G. Kresse (1921-1992). Hoewel zijn werk in hoogtijdagen over heel Europa bekend was (in de vorm van tekeningen met twee kolommen tekst eronder) worden de verhalen van Eric de Noorman niet vaak meer gelezen. Toch valt er voor lezers die er de tijd voor nemen heel wat te genieten. Kresse liet zijn hoofdrolspelers verouderen en soms sterven; heel zeldzaam in het genre. Zijn beroemdste creatie Eric kreeg een zoon, Erwin, die in de laatste verhalen op de voorgrond trad. Daarnaast werd Hans Kresse via zijn indianenstrips steeds meer pleitbezorger voor de rehabilitatie van het imago van de Noord-Amerikaanse indianen. Persoonlijk vind ik zijn weergave van natuur en dieren adembenemend.

Deze curieuze kaart vond ik laatst op de rommelmarkt. Het is een A5 ansichtkaart uit het midden van de twintigste eeuw waarin een singeltje is verwerkt met daarop een Italiaans volksliedje uit de Dolomieten. Inmiddels ben ik erachter gekomen dat het hier gaat om het Napolitaanse liedje “Lazarella” uit 1957. Op de foto zijn vaag de contouren van de groeven zichtbaar. Op deze link is het liedje te beluisteren: Italiaans volksliedje

Momenteel draait in enkele bioscopen de animatiefilm “l’Illusioniste” van Sylvain Chomet. Voorheen maakte hij met zijn team het vermakelijke “Les Triplettes de Belville”. De nieuwe film is gemaakt op basis van een oud script van grootmeester Jacques Tati, wiens bijzondere films sinds kort opnieuw in roulatie zijn gegaan. Zie voor de trailer: https://www.lillusionniste-lefilm.com

De Zweedse schilder Carl Larsson (1853-1919) en zijn gezin vormen de spil van talloze aquarellen en olieverfschilderijen, die in boekvorm en reproducties tot op heden rond de wereld gaan. Na een jeugd vol armoede en ellende werd Larsson vanaf het verschijnen van het prentenboek “Ett Hem” (“Ons huis”) een gevierd kunstenaar. Door de aankoop van een boerderij genaamd “Spardarvet”, legde hij zich vooral toe op het vastleggen van het boerenleven. In 1996 schreef de romancier Philippe Delerm een prachtige roman over de kunstenaarskring rondom de Larssons: “Sundborn, of de dagen van licht”. De hier afgebeelde aquarel “Kreeftenvangst”, in bezit van het Nationalmusei in Stockholm, is een van mijn favoriete prenten.

Francois Truffaut was een inspirerende schrijver en filmmaker die in oktober 1984 te vroeg gestorven is. Hij herwaardeerde het werk van Hitchcock en liet zelf prachtige films na, zoals zijn overrompelende debuut “Les quatre cents coups”, “Jules et Jim”, “L’Enfant sauvage”, “La Nuit Americaine” (Oscarwinnaar) en “La chambre verte”. Het afgebeelde boek is de Amerikaanse vertaling uit 1978 van “Les films de ma vie”; een verzameling recensies uit o.a. “les Cahiers du Cinéma”. Let vooral op de typische jaren ’70 typografie van de cover.